26 | september | 2020 | Geloof Hoop en Liefde

Vermoedelijk zijn velen van ons gelovigen bekend met het verhaal van de Samaritaanse vrouw, dat in de Bijbel is opgetekend. Toen ze water putte, ontmoette ze de Heer Jezus, die haar om wat te drinken vroeg. Door haar gesprek met de Heer Jezus herkende ze dat Hij de Messias was die voorspeld was in de profetieën.

Ze was maar een gewone vrouw en had niet veel Bijbelkennis, maar ze was in staat om dit te doen. Dit is echt geweldig. We weten allemaal dat, in die drie en een half jaar dat de Heer Jezus op aarde werkte, veel mensen ooit korte tijd contact met Hem hadden opgenomen en er bovendien velen waren die Hem hoorden spreken. Er waren er echter niet veel die in staat waren om te herkennen dat Hij de Messias was. Hoe deed de Samaritaanse vrouw het dan? Was het vanwege de speciale genade van de Heer Jezus? Of school er enig geheim achter? Laten we haar verhaal lezen om samen naar antwoorden op deze vragen te zoeken.

Het staat in de Bijbel：“Toen kwam er een Samaritaanse vrouw water putten. Jezus zei tegen haar: ‘Geef mij wat te drinken.’ Zijn leerlingen waren namelijk naar de stad gegaan om eten te kopen. De vrouw antwoordde: ‘Hoe kunt u, als Jood, mij om drinken vragen? Ik ben immers een Samaritaanse!’ Joden gaan namelijk niet met Samaritanen om. Jezus zei tegen haar: ‘Als u wist wat God wil geven, en wie het is die u om water vraagt, zou u hém erom vragen en dan zou hij u levend water geven.’ … ‘Iedereen die dit water drinkt zal weer dorst krijgen,’ zei Jezus, ‘maar wie het water drinkt dat ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft.’ ‘Geef mij dat water, heer,’ zei de vrouw, ‘dan zal ik geen dorst meer hebben en hoef ik ook niet meer hierheen te komen om water te putten.’ Toen zei Jezus tegen haar: ‘Ga uw man eens roepen en kom dan weer terug.’ ‘Ik heb geen man,’ zei de vrouw. ‘U hebt gelijk als u zegt dat u geen man hebt,’ zei Jezus, ‘u hebt vijf mannen gehad, en degene die u nu hebt is uw man niet. Wat u zegt is waar.’ Daarop zei de vrouw: ‘Nu begrijp ik, heer, dat u een profeet bent! Onze voorouders vereerden God op deze berg, en bij u zegt men dat in Jeruzalem de plek is waar God vereerd moet worden.’ ‘Geloof me,’ zei Jezus, ‘er komt een tijd dat jullie noch op deze berg, noch in Jeruzalem de Vader zullen aanbidden. Jullie weten niet wat je vereert, maar wij weten dat wel; de redding komt immers van de Joden. Maar er komt een tijd, en die tijd is nu gekomen, dat wie de Vader echt aanbidt, hem aanbidt in geest en in waarheid. De Vader zoekt mensen die hem zo aanbidden, want God is Geest, dus wie hem aanbidt, moet dat doen in geest en in waarheid.’ De vrouw zei: ‘Ik weet wel dat de messias zal komen’ (dat betekent ‘gezalfde’), ‘wanneer hij komt zal hij ons alles vertellen.’ Jezus zei tegen haar: ‘Dat ben ik, degene die met u spreekt.’ … De vrouw liet haar kruik staan, ging terug naar de stad en zei tegen de mensen daar: ‘Kom mee, er is iemand die alles van mij weet. Zou dat niet de messias zijn?’” (Johannes 4:7-10, 13-26, 28-29). Uit de bovenstaande geschriften kunnen we zien dat er twee belangrijke redenen zijn waarom de Samaritaanse vrouw in staat was om te beseffen dat de Heer Jezus de komende Messias was.