Het zaad planten van de droom van het koninkrijk van de hemel

Ik ben geboren in een katholiek gezin en vanaf mijn jeugd leerde mijn grootmoeder me bidden en katholieke rituelen te volgen. Toen ik 15 was, begon ik de leerstellingen van het katholicisme op me te nemen, zoals goede daden te doen en anderen lief te hebben, en nam ik deel aan allerlei rituelen in de kerk. De priester zei vaak dat alleen als we met deze leerstellingen uitgerust zijn we ware gelovigen in God zouden kunnen zijn, en wanneer Hij dan zou komen, we opgenomen zouden worden in het koninkrijk van de hemel. Dus zei ik vaak tegen mezelf dat ik absoluut het kerkgebruik moest observeren en actief moest deelnemen aan kerkelijke activiteiten, zodat ik iemand kon worden die door God geliefd was, Zijn zegeningen kon ontvangen en opgenomen zou worden in het koninkrijk van de hemel.

Kan ik het koninkrijk van de hemel binnengaan als ik niet in staat ben om aan de zonden te ontsnappen?

Toen ik op de universiteit zat, merkte ik dat mijn kerkvrienden altijd erg vroom leken als ze naar de mis gingen, maar in hun normale leven deden ze vaak dingen die beledigend naar God waren, zoals roken, drinken en wilde feesten. Ik voelde me zowel geschokt als geïrriteerd door dit, denkend: “De Heer Jezus leerde ons dat we onze God met heel ons hart, verstand en lichaam moeten liefhebben, en dat we weg moeten blijven van de geneugten, beproevingen en verleidingen van de wereld. Mijn kerkvrienden leken op het eerste gezicht in God te geloven, maar in werkelijkheid besteden ze helemaal geen aandacht aan het werken voor Hem. Ze hunkeren zelfs naar wereldse dingen en zoeken wereldlijke genoegens – is dat niet in strijd met de leringen van de Heer? Ik kan niet zoals zij zijn. Ik moet me concentreren op mezelf besteden en werken voor God.” Om die reden had ik het gevoel dat ik meer van God hield dan mijn kerkvrienden.

Ik ontdekte echter dat mijn eigen geestelijke toestand niet aan de eisen van de Heer kon voldoen. Hoewel ik in de kerk actief deelnam aan alle activiteiten en enthousiast werkte, kon ik in mijn normale leven de geboden van God niet onderhouden. Toen ik bijvoorbeeld zag dat een kerkvriend die plezier het vlees nastreefde, gelukkig en vrij leek terwijl ik allerlei moeilijkheden en tegenslagen ondervond, kon ik het niet helpen de Heer de schuld te geven. Als ik een fout maakte en werd uitgescholden door mijn familie, maakte ik meestal zelf excuses en begon ik te kibbelen en werd ik boos omdat ik werd berispt. Soms verweet mijn moeder mij: “God heeft ons geleerd nederig en vergevingsgezind te zijn, maar je houdt je niet aan Zijn woorden!” Haar woorden waren als een klap in het gezicht; Ik realiseerde me dat ik Gods woorden niet echt hooghield en ik voelde veel zelfverwijt, dat ik alleen in naam geloofde. Ik kon het niet helpen beginnen na te denken: “Waarom kan ik de zonde niet overwinnen? Ook al belijd ik altijd na het zondigen aan de priester en doe veel goede daden om het goed te maken, pleeg ik na de feiten dezelfde zonde. Als ik op deze manier geloof heb, kan ik dan echt de zegeningen van de Heer ontvangen?” Maar dan zou ik denken aan hoe de priester ons heeft geleerd: “Als we na het zondigen aan de priester belijden, zullen onze zonden worden vergeven. Zolang we onszelf besteden en voor God werken en veel goede daden doen, kunnen we opnieuw Zijn barmhartigheid en zegeningen verwerven. Zoals het in de Bijbel staat, ‘Ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop volbracht, het geloof behouden. Nu wacht mij de krans van de ​gerechtigheid​ […]’” (2 Timoteüs 4:7-8). Ik zou me dan enigszins getroost voelen – zolang ik vaak ging biechten en bleef werken en mezelf voor God besteedde, had ik nog steeds hoop om het koninkrijk binnen te komen. Dus bleef ik druk bezig met het doen van goede daden, hard werken en offers brengen.

Een Facebook-bericht gaf mij stof tot nadenken

Op een dag in 2017 opende ik Facebook om te zien wat er die dag nieuw was en bladerde zoals altijd door toen ik zag dat een zus genaamd Betty dit bericht had geplaatst: “Er zijn veel mensen die in God geloven, maar toch zijn er maar weinig die beseffen wat het geloof in God inhoudt en wat ze moeten doen om een mens naar Gods hart te zijn. […] ‘Geloof in God’ betekent geloven dat er een God is. Dit is het meest eenvoudige concept van het geloof in God. Geloven dat er een God is, is bovendien niet hetzelfde als oprecht in God geloven. Zoiets is eerder een simpele overtuiging waarmee religie sterk wordt geïmpliceerd. Oprecht geloof in God houdt in dat je het woord en werk van God ervaart op basis van een overtuiging dat God in alle dingen soeverein is. Daardoor word je bevrijd van je verdorven gezindheid, voldoe je aan de wens van God en leer je God kennen. Alleen door zo’n traject kan er worden gezegd dat je in God gelooft. Toch zien mensen het geloof in God vaak als iets eenvoudigs en onbelangrijks. Mensen die op die manier in God geloven zijn kwijt wat het betekent om in God te geloven en al blijven ze wellicht tot aan het einde toe geloven, ze zullen nooit Gods goedkeuring ontvangen, omdat deze mensen het verkeerde pad bewandelen. Er zijn vandaag de dag nog steeds mensen die volgens de letter in God geloven, die geloven in inhoudsloze doctrines. Ze zijn zich er niet van bewust dat hun geloof in God geen essentie heeft en dat ze niet de goedkeuring van God kunnen winnen. Niettemin bidden ze tot God om vrede en overvloedige genade. We moeten hierbij stilstaan en onszelf de vraag stellen: Kan geloven in God echt het gemakkelijkste op aarde zijn? Betekent geloven in God niets meer dan het ontvangen van veel genade van God? Kunnen personen die in God geloven, maar die Hem niet kennen en die in God geloven maar Hem toch tegenwerken écht aan de wens van God voldoen?” Deze woorden waren echt nieuw en anders en grepen meteen mijn hart. Ik had nog nooit zoiets gehoord en vooral de laatste paar zinnen waren dingen waar ik nog nooit eerder over had nagedacht. Ik dacht: “Deze woorden zijn geweldig! Wie heeft ze geuit? Ze onthullen de betekenis van geloof en onze doelen in geloof in God in zo’n korte passage!” Ik dacht na over deze woorden en kalmeerde voor het eerst mijn hart en dacht na over mijn eigen geloof. Ik bedacht hoe ik in deze jaren katholiek was, ook al nam ik regelmatig deel aan allerlei activiteiten en rituelen georganiseerd door de kerk, werkte ik proactief voor de kerk, deed ik goede daden in de gemeenschap, had ik wat geleden en had ik een beetje de prijs betaald, had ik dat allemaal alleen gedaan, zodat ik en mijn gezin door God gezegend en beschermd zouden worden. Sterker nog, het was zo dat ik in de toekomst het koninkrijk van de hemel kon binnengaan. Ik had altijd gedacht dat op die manier zoeken juist was en dat dat soort geloof voor God aanvaardbaar was en Zijn zegeningen en goedkeuring zou verkrijgen. Maar na het lezen van deze passage begon ik een vaag gevoel te krijgen dat de betekenis van geloven in God zeer diepgaand is, en hard werken, dingen opgeven en mezelf uitgeven in ruil voor de zegeningen van het koninkrijk van de hemel was niet echt God liefhebben. Hoe kon dat soort geloof Gods goedkeuring verkrijgen? Dit was als een wake-up call voor mijn hart – ik kon niet anders dan twijfels ontwikkelen over mijn eigen droom van het koninkrijk van de hemel. Maar dan dacht ik terug aan de twintig jaar dat ik een gelovige was geweest. Ik was blijven werken voor de kerk; zouden al mijn ontberingen en de prijs die ik had betaald echt allemaal tevergeefs kunnen zijn?

Hoe meer ik nadacht over wat zuster Betty had gepost, hoe meer ik hoopte dat ze meer van dit soort woorden zou plaatsen om de twijfels in mijn hart weg te nemen. Ik besloot haar een chatverzoek te sturen en een vriendschappelijke relatie op te bouwen. Ze reageerde heel snel en stelde me ook voor aan zuster Lily, en zei dat we online bijeenkomsten konden houden. Ik stemde heel gelukkig in. 

Het verband tussen hard werken en het koninkrijk van de hemel binnengaan onderzoeken.

Tijdens onze bijeenkomst deelden we eerst onze eigen geloofservaringen, en daarna deelde ik mijn gevoelens door te lezen wat Betty had gepost. Ik zei: “Die passage is echt goed geformuleerd en het is erg praktisch. Ik realiseerde me dat mijn geloof in God alleen was om zegeningen te ontvangen, niet uit ware liefde voor God. Maar ik ben nog steeds een beetje in de war, want in de Bijbel staat ‘Ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop volbracht, het geloof behouden. Nu wacht mij de krans van de ​gerechtigheid​ […]’ en de priester vertelt ons vaak dat zolang we blijven werken en ons inzetten voor God en veel goede daden doen, we in de toekomst we door God zullen worden gezegend en het koninkrijk van de hemel binnengaan. Al die jaren ben ik een gelovige geweest, ik ben blijven hard werken en geven wat ik heb; kan het zijn dat niets daarvan door God herdacht wordt?”

Zuster Lily zei: “Het is echt niet gemakkelijk voor ons om te erkennen dat we in God geloven om zegeningen te ontvangen in plaats van echte liefde voor Hem. Dit is Gods verlichting en leiding – dank aan God! We begrijpen de waarheid niet volledig over wat voor soort persoon werkelijk het koninkrijk van de hemel kan binnenkomen, en daarom ontstaan ​​dit soort verwarringen. Veel gelovigen denken zelfs dat, hoewel we vaak zondigen en Gods leringen niet kunnen hooghouden, we, zolang we aan de priester belijden, veel goede daden doen en blijven werken, dingen opgeven en voor God uitgeven, we door God zullen worden geaccepteerd. Wanneer Hij dan komt, zullen we het koninkrijk van de hemel binnengaan. Maar is dit perspectief correct? Is er een basis hiervoor in Gods woord? Door de Bijbel te bekijken, kunnen we gemakkelijk ontdekken dat noch Yahweh, noch de Heer Jezus zoiets zei, noch de Heilige Geest. Dat waren de woorden van Paulus; het zijn menselijke woorden en ze vertegenwoordigen slechts een persoonlijke mening. De enige delen in de Bijbel die het woord van God zijn, dat is de waarheid, zijn die gesproken door Jahweh, die gesproken door Yahweh via profeten, en die van de Heer Jezus. De woorden van de discipelen en apostelen zijn niet de waarheid en ondanks het feit dat ze in de Bijbel zijn opgetekend, zijn het slechts woorden van mensen en vertegenwoordigen ze alleen hun persoonlijke ervaringen en begrip van Gods woorden en hun eigen opvattingen. Ook al bevatten ze de verlichting van de Heilige Geest, ze kunnen niet worden aangeduid als de woorden van God. Dit is waarom we alleen de woorden van God moeten volgen als het gaat over zoiets belangrijks als het binnengaan van het koninkrijk van de hemel. Als we handelen volgens de woorden van de mens, zullen we zeer waarschijnlijk afdwalen van de weg van de Heer.

“Dus wat voor soort persoon kan dan werkelijk het koninkrijk van de hemel binnenkomen? De Heer zei ons heel duidelijk: ‘Niet iedereen die tegen mij zei, Heer, Heer, zal het koninkrijk der hemelen binnengaan; maar hij die de wil doet van mijn Vader, die in de hemelen is’ (Matteüs 7:21). We kunnen aan Gods woorden zien dat wanneer God weegt of mensen voldoen aan de normen voor het binnengaan van het koninkrijk van de hemel, het niet afhankelijk is van hoeveel ze hebben opgegeven of zelf hebben besteedt, maar het is overeenkomstig of ze de wil van de hemelse Vader volgen. Dat wil zeggen, degenen die het koninkrijk van de hemel binnengaan, moeten mensen zijn die de zonde verwerpen en zuivering bereiken, die zich aan Gods weg houden en Hem kunnen gehoorzamen, liefhebben en aanbidden. Als we hard werken, dingen opgeven en veel besteden, maar ons niet aan Gods woorden houden, maar in plaats daarvan vaak zondigen en God tegenspreken, dan zijn we boosdoeners en kunnen we het koninkrijk van de hemel niet binnengaan. Net als de Joodse Farizeeën die tegen de Heer waren – zij waren altijd in de tempel om God te dienen en reisden naar de uiteinden van de aarde om het evangelie van Jahweh te verspreiden. In de ogen van mensen werkten ze heel hard, gaven veel op en gaven alles wat ze hadden en hadden de goedkeuring van God het meest waardig moeten zijn. God veroordeelde ze echter als huichelaars en vervloekte ze, en zei dat ze de soort van giftige slangen en zonen van de hel waren. De farizeeën hadden dat soort uitkomst vooral omdat ze, ondanks hun harde werk, achter dat alles ze transacties met God ondernamen in ruil voor het feit dat God hen zegeningen schonk. Het was vooral om hun eigen status en levensonderhoud te behouden. De farizeeën waren van nature arrogant en misten enige eerbied voor God. Ze verhoogden God niet of gaven geen getuigenis van God in hun preken, maar in plaats daarvan toonden ze zichzelf altijd en gebruikten ze hun oppervlakkige goede gedrag om gelovigen te misleiden. Ze brachten gelovigen voor zich, om hen te laten aanbidden, naar hen op te kijken en hen te volgen in plaats van God. Toen de Heer Jezus aan het werk was, werden de Farizeeën openlijke vijanden van de Heer om hun status en levensonderhoud te beschermen, waarbij ze de Heer Jezus waanzinnig veroordeelden en lasterden. Ze deden er alles aan om te voorkomen dat gelovigen Hem zouden volgen, en gingen uiteindelijk zelfs de strijd aan met de Romeinse regering om Hem aan het kruis te nagelen. Dit beledigde Gods gezindheid ernstig en leverde hen straf van God op. Dit bewijst dat zelfs als mensen hard kunnen werken en sommige dingen opgeven, dit niet betekent dat zij degenen zijn die Gods wil volgen. Zonder gereinigd te worden van hun zonden, zelfs als ze zelf offers brengen en zichzelf uitgeven, kunnen ze nog steeds kwaad doen en zich tegen God verzetten. Als we ons hieraan houden, zien we dat, ook al lijken we van de buitenkant hard te werken en we blij zijn goede Samaritanen te zijn, onze broeders en zusters helpen en steunen, is ons doel om gezegend te worden en het koninkrijk van hemel binnen te gaan. Wanneer God ons zegent, danken en prijzen we Hem, maar als we moeilijkheden of rampen tegenkomen, begrijpen we God verkeerd en geven we Hem de schuld, of verraden we Hem zelfs. We zijn bombastisch in ons werk en onze preken, en getuigen van hoeveel we hebben geleden en hoeveel werk we hebben gedaan, zodat andere gelovigen ons goedkeuren, naar ons opkijken en ons aanbidden. Het is niet om Gods liefde terug te betalen of gelovigen toe te staan ​​Gods wil en vereisten te begrijpen, maar om naam en status te zoeken. Wanneer we ongewenste mensen, gebeurtenissen of dingen in ons leven tegenkomen, verliezen we ons geduld en kunnen we ons niet aan het woord van God houden. De lijst gaat verder. We kunnen hieruit zien dat ons harde werk, onze opofferingen en inspanningen niet zijn om God lief te hebben of te bevredigen, maar om transacties te doen, om God uit te buiten en te bedriegen, om onze eigen ambities en verlangens te bevredigen. Hoe kunnen mensen zoals wij die voortdurend in zonde leven, worden beschouwd als degenen die de wil van de hemelse Vader volgen? God is heilig en Hij vereist van ons dat we de banden van de zonde grondig afwerpen en zuivering bereiken – dat is de enige manier waarop we Zijn gezicht kunnen zien. Maar we zijn momenteel vervuild met vuil, dus hoe kunnen we door God in het hemelse koninkrijk worden gebracht? Alleen door zondigheid af te werpen en mensen te worden die Gods wil naleven, kunnen we Gods goedkeuring krijgen en het waard zijn het koninkrijk van de hemel binnen te gaan.”

Terwijl ik hierna luisterde, dacht ik: “Het is waar. God heeft nooit gezegd dat mensen die veel werken en veel lijden in staat zullen zijn om het koninkrijk van de hemel binnen te gaan. In plaats daarvan zei Hij dat alleen degenen die de wil van de hemelse Vader volgen, erin zullen komen. Het blijkt dat we al die jaren van vasthouden aan de woorden van Timotheüs ongelijk hebben gehad, en het is volkomen in strijd met wat God vereist. Als ik aan de afgelopen jaren denk, hoewel ik in de kerk aan het zwoegen was en veel goede daden deed, was het allemaal om gezegend te worden en het koninkrijk van de hemel binnen te gaan – het was gewoon om transacties met God te voeren, niet om Hem lief te hebben en tevreden te stellen. Bovendien geef ik God nog steeds de schuld als ik met tegenslag te maken krijg en nadat ik iets verkeerds heb gedaan, ik ruzie en lieg nog steeds ten voordele van mezelf. Zelfs na mijn belijdenis blijf ik vaak zondigen. Hoe kan ik worden beschouwd als iemand die Gods wil volgt?” Op dit punt zei ik tegen zuster Lily: “Ik dacht altijd dat hard werken me een ticket naar het koninkrijk van de hemel zou opleveren, maar door de communicatie van vandaag over deze Schriften realiseerde ik me dat dit soort geloof niet in overeenstemming is met Gods wil. Ik ben ook gaan inzien dat alleen degenen die de zonde afwerpen gereinigd worden, en mensen worden die de wil van God kunnen hooghouden, en het koninkrijk van de hemel kunnen binnengaan. Maar ik ben nog steeds gebonden aan zonde en ik weet niet hoe ik hieraan kan ontsnappen en gereinigd kan worden. Kun je meer communicatie met mij delen?”

Wordt vervolgd…

══════════❀.❋.❀══════❀.❋.❀══════❀.❋.❀═══════ 

Misschien vind je leuk: lk die met iedereen delen de Christelijke film ‘Ontwaken uit de Droom’ Hoe kunnen christenen in het hemelse koninkrijk opgaan? laten we samen met de hoofdpersoon een pad vinden om te worden gezuiverd en het koninkrijk van de hemel binnen te gaan.

Wij bevelen u meer aan: Online Bijbelstudie