
Er was eens een prins. Hij groeide op in het paleis en leidde een gemakkelijk leven met alles erop en eraan. Hij had elke dag plezier, omringd door bedienden. Dag na dag en jaar na jaar genietend van zo’n leven, voelde hij zich echter leeg in zijn hart. Op een dag dacht hij: ik leef een leeg leven. Het is saai. Hij besloot het paleis uit te gaan om te kijken hoe mensen buiten het paleis leefden en of ze echte vreugde voelden. Hij ging het paleis uit en liep door de straten. Hij zag dat verkopers er niet blij uitzagen omdat ze druk werkten en een herrie van lawaai maakten. Toen passeerde hij een veld en zag daar enkele mensen werken, bedekt met zweet, met hun gezichten naar de grond en hun rug naar de zon. Ze hadden helemaal geen vreugde. Hij liep verder en toen hoorde hij vreugdevol zingen in de buurt. Hij voelde zich verrast. Hij volgde de richting van het zingen en liep een huisje binnen, waar hij een schoenmaker zag werken terwijl hij een greppel neuriede. De prins voelde zich nog meer verrast en vroeg: “Waarom ben je zo blij?” De schoenmaker zei: “Ik verheug me in mijn Vader.” De prins voelde zich verward en zei: “Mijn vader is de koning, maar ik heb geen vreugde. Wie is je vader? Waarom verheug je je in je vader? ‘De schoenmaker zei:’ Je vader is geregeld door mijn vader. Mijn vader is God. Ik voel me vereerd voor mijn vader. Ik ben een zoon van God. Denk je niet dat ik blij ben? ‘De prins zei:’ Ach, eindelijk heb ik de bron van vreugde gevonden. Het komt eigenlijk van God. ‘Dus de prins begon God te aanbidden en had sindsdien een vreugdevol leven. Hij vond de zin van het leven en leefde niet langer in leegte.
Uit dit verhaal kunnen we zien dat de vrede en vreugde niet tot onze ziel kunnen worden gebracht door glorie, rijkdom en status in de wereld, en kan ook niet van onze ziel worden weggenomen door het leven van ontberingen in de wereld. Denk aan beroemdheden, beroemde mensen en geweldige mannen in de wereld: ze hebben zowel roem als fortuin en willen materieel niets, maar velen voelen zich nog steeds leeg. Sommigen nemen drugs, anderen plegen zelfmoord door van het dak te springen … Dus we kunnen zien dat materiële dingen de leegte in ons hart niet kunnen vullen, laat staan ons ware vrede en geluk brengen. Wij mensen zijn door God geschapen en alles van ons wordt geregeerd door God. Alleen als we God aanbidden en een liefde van God nastreven, kunnen we vrijheid in de geest voelen, vrede en vreugde verkrijgen die door God is geschonken, en niet langer in leegte en kwelling leven.
Net zoals Gods woorden zeggen: “Want zonder het leiderschap van God maakt het niet uit hoezeer leiders en sociologen hun hersenen laten kraken om de menselijke beschaving te behouden: het baat niet. Niemand kan de leegte in een mensenhart vullen want niemand kan de plaats innemen van het leven, en geen enkele sociale theorie kan de mens bevrijden van de leegte waaraan hij lijdt. … In deze wereld, ongeacht of je in een vrij land woont of in een land zonder mensenrechten, ben je compleet machteloos om aan het lot van de mensheid te ontsnappen. Of je nu regeert of geregeerd wordt, je kunt echt niet ontsnappen aan het verlangen om het lot, de raadselen en de bestemming van de mensheid te onderzoeken. Nog minder ben je in staat te ontsnappen aan het verwarrende gevoel van leegte. Dit soort fenomenen, die gewoon zijn voor de gehele mensheid, worden door sociologen sociale fenomenen genoemd, maar geen groot mens kan naar voren treden om die problemen op te lossen. De mens is tenslotte maar een mens. De plaats en het leven van God kunnen door geen enkel mens vervangen worden. De mensheid heeft niet alleen behoefte aan een rechtvaardige samenleving waarin iedereen goed gevoed, gelijk en vrij is, maar ook aan de redding van God en Zijn levensvoorzieningen aan hen.”